DUTCH ORIGINAL
From the Dutch Libertarian Party website.
Article on Thomas Cromwell.
Thomas Cromwell
7 januari 2022
De geboorte van de Overheid Het mag wat stoutmoedig klinken om Thomas Cromwell (ca. 1485 – 1540) verantwoordelijk te stellen voor de conceptie van de hedendaagse Overheid, maar toch speelde deze man, die de Engelse koning Hendrik de Achtste als eerste minister virtuoos bespeelde, een hoofdrol in dit intrigerende maaksel.
Heb je je wel eens afgevraagd waar de verplichting vandaan komt om belastingaangifte te doen? Waarom je dit strikt op tijd zou moeten doen op straffe van boetes en zelfs tot 4 jaar gevangenisstraf? En waarom juist de belastingdienst van alle diensten met de sterkste machtsmiddelen is uitgerust ? En wat de reden is dat je nog meer onderdaan bent van de onperssonlijke Staat dan van de Koning?
Mocht je je afvragen hoe de door- en doorgeorganiseerde Overheid in de wereld gekomen is dan is het de moeite waard je in het leven en werken van de man te verdiepen*, die door Hans Holbein zonder opsmuk werd geportretteerd. Een man, die in minder dan tien jaar tijd in Engeland de Middeleeuwen als het ware afschafte en de balans van de macht die voordien nog tussen koning en R.K. kerk bestond verlegde naar één enkele onpersoonlijke autoriteit: de “dienst”.
Thomas Cromwell, een bekwaam jurist, was de man die Hendrik de Achtste adviseerde bij het doordrukken van de nietigverklaring van zijn huwelijk met Catharina van Aragon. Centraal in dit vraagstuk stond de suprematie van de koning over de kerk. Op 14 mei 1532 maakte het Britse Parlement hiervan een feit. Twee dagen later trad Sir Thomas Moore terug als Lord Chancellor, hetgeen een triomf voor Cromwell betekende. Met de Akte van Suprematie (Act of Supremacy) werd koning Hendrik VIII op 3 november 1534 door het Engelse parlement officieel aangesteld als het hoofd van de Kerk in Engeland. Thomas Moore bleef weigeren. Kort daarop passeerde Cromwell’s “Treasons Act” het parlement. De consequente weigering van Moore om de koning als hoogste autoriteit te erkennen werd hem als verraad aangerekend. Het kostte hem uiteindelijk zijn leven: op 6 juli 1535 werd hij onthoofd. Herkenbaar? Vraagt niet ook de Nederlandse overheid aan leden van het parlement en aan ambtenaren de eed van trouw af te leggen? “Ik zweer (beloof) trouw aan de Koning, aan het Statuut voor het Koninkrijk en aan de Grondwet. Ik zweer (beloof) dat ik de plichten die mijn ambt mij oplegt getrouw zal vervullen. Zo waarlijk helpe mij God almachtig! ”
We zijn ermee opgevoed dat het normaal is om trouw te zijn aan het instituut “overheid”, maar dat is het natuurlijk in het geheel niet. Het afleggen van een eed van trouw aan een instituut waarvoor je niet zelf kiest kan gevaarlijk worden voor lijf en goed.
De Nationaalsocialistische regering van Nederland dwong Nederlandse studenten in 1943 om een loyaliteitsverklaring te ondertekenen. Weigeren betekende dwangarbeid, ondertekenen en zich vervolgens toch te verzetten werd als verraad vervolgd.
Principiële QR-code-weigeraars, zoals uw redacteur, zullen eveneens onmiddellijk de parallel zien met hedendaagse administratieve elementen van uitsluiting en vervolging. Cromwell was de moordenaar met de ganzenveer. Als wetsgeleerde schiep hij de instrumenten om tegenstanders te verwijderen. Als overtuigend pleitbezorger wist hij de juiste mensen aan zijn ideeën te binden. Als een bezetene werkte hij aan het op orde brengen van ’s konings financiën. Thomas Cromwell was de man die de bureaucratie als het ware uitvond. Inkomsten en uitgaven werden onder zijn bewind door een klein legertje van ambtenaren nauwgezet geadministreerd en in balans gebracht. De Reformatie bracht een ongeëvenaarde gelegenheid tot het financieren van een door ambtenaren gedomineerde staat. Allereerst moesten de “tienden” van de kloosters niet meer aan Rome, maar aan het nieuwe hoofd van de Kerk van Engeland worden afgedragen. Cromwell stuurde zijn ambtenaren langs om de boeken van die kloosters te controleren. Later roofde zijn apparaat de schatten van de door hem opgeheven kloosters. Hij kreeg de bijnaam “hamer der monniken“. Cromwell was zelf niet van edele afkomst maar het lijkt erop dat hij de edelen van Engeland nog enigszins met rust liet. Wellicht omdat het uitkleden van de katholieke kerk nog genoeg opbracht om bij Hendrik de Achtste in een goed blaadje te blijven.
Er zijn historici** die menen dat Thomas Cromwell de staatsmacht uit handen van onvoorspelbare monarchen weghaalde en die via een complex stelsel van regels in feite bij de administrateurs van de staat legde. Zodoende was de macht niet meer in één enkele persoon geconcentreerd. Dit wordt in het algemeen als verdienste gewaardeerd. Echter, deze redenering gaat niet helemaal op, als je bedenkt dat voordien de Engelse monarchen nog altijd aan de Paus van Rome moesten gehoorzamen. Voor mensen, die met de koning in conflict waren, betekende dit dat ze zich nog op de Katholieke Kerk – en op het kerkasiel – konden beroepen. Door Cromwell’s hervormingen bestond die mogelijkheid niet meer en was iedere inwoner van Engeland aan de pennenstrekenmacht van het overheidsapparaat overgeleverd.
In 1540 ging het ook voor Thomas Cromwell goed mis. Enkele edelen hadden er genoeg van en fluisterden in ’s konings oor dat Cromwell een ketter was. Hendrik was gemakkelijk beïnvloedbaar. Twee maanden nadat Hendrik de Achtste Thomas Cromwell tot first Earl of Essex had benoemd landde hij op het schavot. De opzettelijk onervaren beul moest drie keer doorhakken om zijn hoofd volledig van de romp te scheiden. Vanzelfsprekend zijn bureaucratische overheidsapparaten er toen, net zoals nu, principieel op gericht om de positie van de eigen organisatie te consolideren en waar mogelijk te versterken.
Nu, aan het begin van het derde millennium, zien we aanzetten om de “suprematie” van de overheid principieel te gaan betwijfelen. Is het niet zo, dat de suprematie niet bij de overheid maar in werkelijkheid bij ieder mens afzonderlijk ligt? Moeten ambtenaren en volksvertegenwoordigers werkelijk nog steeds een “eed van trouw” afleggen aan een sterk verouderd systeem om aan publieke voorzieningen mee te mogen werken? Is het niet een ongelooflijke afleidingsmanoeuvre om je druk te maken over dat halfhartige toevoegsel “zo waarlijk helpe mij God almachtig” terwijl de opgave van je eigen soevereiniteit niets schijnt uit te maken?
|
ENGLISH COMPUTER TRANSLATION
From the Dutch Libertarian Party Website.
Article on Thomas Cromwell.
Thomas Cromwell 7 January 2022
The Birth of Government
It may sound a little bold to blame Thomas Cromwell (c. 1485 - 1540) for the conception of modern-day Government, yet this man, who virtuously played the English King Henry the Eighth as Prime Minister, played a leading role in this intriguing creation.
Have you ever wondered where the obligation to file a tax return comes from? Why you should do this strictly on time under penalty of fines and even up to 4 years in prison? And why exactly the tax authorities are equipped with the strongest means of power of all? And what is the reason that you are even more a subject of the impersonal State than of the King?
If you wonder how the thoroughly organised Government came into the world, then it is worthwhile delving into the life and work of the man* portrayed by Hans Holbein without embellishment. A man who, in less than ten years, abolished the Middle Ages in England and shifted the balance of power, which had previously existed between king and R.C. church, to a single impersonal authority: the "service".
Thomas Cromwell, an accomplished lawyer, was the man who advised Henry the Eighth in pushing through the annulment of his marriage to Catherine of Aragon. Central to this issue was the supremacy of the king over the church. On 14 May 1532 the British Parliament made this a fact. Two days later Sir Thomas Moore stepped down as Lord Chancellor, which meant a triumph for Cromwell. With the Act of Supremacy King Henry VIII was officially appointed by the English Parliament on 3 November 1534 as the head of the Church in England. Thomas Moore continued to refuse. Shortly afterwards Cromwell's "Treasons Act" passed Parliament. Moore's consistent refusal to recognise the king as the supreme authority was held against him as treason. It eventually cost him his life: on 6 July 1535 he was beheaded. Recognisable? Does not the Dutch government also require members of parliament and civil servants to take the oath of allegiance? "I swear (promise) to be true to the King, to the Statute for the Kingdom and to the Constitution. I swear (promise) to fulfil faithfully the duties which my office requires of me. So help me God Almighty! "
We have been brought up with the idea that it is normal to be loyal to the institution of "government", but of course it is not at all. Taking an oath of allegiance to an institution you do not choose for yourself can be dangerous for life and property.
The National Socialist government of the Netherlands forced Dutch students in 1943 to sign a loyalty oath. Refusal meant forced labour, signing and then resisting was prosecuted as treason.
Principally QR code refusers, such as your editor, will also immediately see the parallel with contemporary administrative elements of exclusion and persecution.
Cromwell was the assassin with the quill. As a scholar of law, he created the instruments to remove opponents. As a persuasive advocate, he knew how to bind the right people to his ideas. He worked like a man possessed to put the king's finances in order. Thomas Cromwell was the man who invented bureaucracy. Income and expenditure were under his rule meticulously administered and balanced by a small army of civil servants. The Reformation brought an unprecedented opportunity to finance a state dominated by civil servants. First of all, the monasteries' tithes were no longer to be paid to Rome, but to the new head of the Church of England. Cromwell sent his officials to check the books of the monasteries. Later his apparatus looted the treasures of the monasteries he had closed down. He was nicknamed the "hammer of the monks". Cromwell himself was not of noble birth but it seems that he left the nobility of England somewhat alone. Perhaps because the undoing of the Catholic Church still brought enough profit to keep Henry the Eighth in good books.
There are historians** who believe that Thomas Cromwell took state power out of the hands of unpredictable monarchs and, by means of a complex system of rules, placed it in the hands of the administrators of the state. Thus, power was no longer concentrated in a single person. This is generally appreciated as a merit. However, this reasoning does not quite hold, if you consider that before, the English monarchs still had to obey the Pope of Rome. For people who were in conflict with the king, this meant that they could still appeal to the Catholic Church - and to the church asylum. With Cromwell's reforms this possibility no longer existed and every inhabitant of England was at the mercy of the pen-pushing power of the state apparatus.
In 1540 things went badly wrong for Thomas Cromwell too. Some nobles had had enough and whispered in the king's ear that Cromwell was a heretic. Henry was easily influenced. Two months after Henry the Eighth appointed Thomas Cromwell First Earl of Essex, he landed on the scaffold. The deliberately inexperienced executioner had to cut three times to completely separate his head from his body.
It goes without saying that bureaucratic government apparatuses then, as now, were fundamentally geared towards consolidating and, where possible, strengthening the position of their own organisation.
Now, at the beginning of the third millennium, we see the beginnings of a fundamental questioning of the "supremacy" of government. Is it not the case that supremacy does not lie with the government but, in reality, with each individual person? Do civil servants and representatives of the people really still have to take an "oath of allegiance" to a very outdated system in order to be allowed to work on public services? Isn't it an incredible diversion to worry about that half-hearted addition "so help me God almighty" while the declaration of your own sovereignty doesn't seem to matter?
|